W stałym dodatku do ukazującego się w Warszawie dwutygodnika społeczno-gospodarczego „Cała Polska”, zatytułowanym „Ziemia Warszawska”, w numerze 5-6 z 1938 r., na stronie 9 czytamy:
Płońsk europeizuje się
„Starożytne miasto Płońsk, leżące na trakcie Warszawa – Gdańsk i nad rzeką Płonką, nad którą w sierpniu 1920 r. toczyły się zacięte walki o Płońsk, w których to bolszewicy ponieśli śromotną klęskę, znajduje się obecnie w fazie pełnego ruchu budowlanego.
Na nowopowstałych ulicach, jak Marszałka Piłsudskiego i Batorego oraz Płockiej, rosną jak grzyby po deszczu jedno i dwupiętrowe domy, budowane według ułożonego z góry przez Zarząd Miejski planu i wyglądu.
Samo Miasto wybudowało na placu Kościuszki wspaniały duży gmach szkoły powszechnej oraz wykańcza przy ul. Płockiej budowę liceum, w którym mieścić się będą: wielka sala gimnastyczna o powierzchni 1000 m2 oraz gabinet lekarza, dla nauczycieli, doświadczalny i inne lokale; koszt budowy tego gmachu obliczony jest na 65.000 zł.
W niedalekiej już przyszłości Zarząd Miejski rozpocznie budowę wielkiej łaźni, łącznie z ośrodkiem zdrowia.
Wszystkie ulice, tak wylotowe jak i w śródmieściu, są wyłożone kostką trylińską, a chodniki nowymi płytami betonowymi wykonanymi we własnej betoniarni.
Zaznaczyć należy, że targowica bydła przeniesiona została z placu Kościuszki hen daleko poza miasto, zaś na miejscu targowicy miasto urządza zieleniec – ogród, gdzie spragnieni świeżego powietrza mieszkańcy znajda chwilę odpoczynku.
Oprócz nowo zakładającego się zieleńca miasto posiada boisko sportowe, strzelnicę, korty tennisowe, piękny basen pływacki oraz w budowie będąca plaża nad rzeką Płonką, Zarząd Miejski wydzielił plac prawie z 17 ha przeznaczając go pod przyszły park spacerowy.
Wszystkie te inwestycje popierane są przez społeczeństwo bardzo życzliwie, które w każdym calu wykonanej roboty widzi, że czyni się to dla jego zdrowia, kultury i poczucia obowiązku względem drugich.
Co jest godne widzenia
Płońsk i jego najbliższa okolica jest jakby skarbnicą niewyczerpaną i źródłem pamiątek tak czasów obecnych, jak i dawniejszych, godnych widzenia, to też od czasu jak miasto przyoblekło się w szatę czystego, schludnie wyglądającego grodu, coraz częściej zatrzymują się samochody tak pojedyńczo, jak i grupami, z których wysiadają jadący, chętnie
i z wielkim zaciekawieniem oglądając ważniejsze budynki, pomniki, itp., w których kryją się tajemnice dobrych i złych przeżytych chwil.
Do ważniejszych obiektów, które zwracają na się uwagę są:
- U zbiegu ul. Płockiej i Piłsudskiego znajduje się wielkich rozmiarów „pomnik niepodległości”, na bokach którego widnieje 103 wyrytych nazwisk poległych
w walkach o niepodległość Polski obywateli, oficerów i szeregowych z powiatu płońskiego. - U wejścia na cmentarz, zaraz po lewej stronie znajduje się wspólna mogiła poległych w walkach z bolszewikami w dniach 14-20 sierpnia 1920 r. Na wysokim pomniku wykonanym piaskowca widnieje napis „Bohaterom z 1920 r. – wdzięczni rodacy”.
Wedle opowiadania starego grabarza, który bez przerwy pełni tu służbę od przeszło 40 lat, w mogile tej spoczywają – zwłoki 23 bohaterów, w tym 2 o nie stwierdzonych nazwiskach.
Rok rocznie w rocznicę zwycięstwa nad bolszewikami, przy tej mogile odprawione jest nabożeństwo oraz tradycyjny apel.
- Starożytny Kościół parafialny wybudowany w stylu gotyckim.
- Stary klasztor (z XVI w.) bardzo dobrze zachowany, obecnie mieszczą się w nim biura parafialne, starostwa, komendy policji i wydziału powiatowego.
- Na placu Kościuszki stoi remiza Ochotniczej Staży Pożarnej, w której mieści się oprócz remizy, kino ze sceną teatralną, sala na 600 miejsc oraz dworzec autobusowy. Budynek ten liczy przeszło 200 lat.
Poza tymi obiektami, należy się udać do Zarządu Miasta, gdzie w gabinecie burmistrza p. Kwiatkowskiego, na ścianie rozwieszone są wykonane przez p. Zdzisława Czermańskiego 13 sztychów przedstawiających Marszałka Piłsudskiego w 13 z życia wziętych ważniejszych pozach, i tak
- Szkic portretowy z r. 1935,
- Pasjans z r. 1931,
- Na Wawelu z r. 1928,
- W okopach z r. 1914,
- Sulejówek z r. 1925,
- W Paryżu z r. 1921,
- Z Bieliniakami z r. 1915,
- 19 marca Laurka,
- 1-szy Marszałek Polski z r. 1921,
- Rewja z r. 1934,
- Studjum portretowe z r. 1928,
- W Alejach Ujazdowskich z r. 1934,
- W Krakowie z r. 1933.
Zarząd Miasta w najbliższym już czasie przystąpi do wydania specjalnego opisu miasta i zabytków, co dla turystów będzie bardzo wygodnym i koniecznym przewodnikiem.”